هوش مصنوعی: این شعر عرفانی بر محوریت عشق به عنوان نیروی الهی و منبع همه چیز در جهان تأکید دارد. شاعر با تکرار عبارت «در سایه خورشید عشق است» نشان می‌دهد که عشق، حقیقت، بهشت، دانش، آب حیات، قدرت و حتی زبان و عقل همگی در پرتو این عشق الهی معنا می‌یابند. او مخاطب را به گریز از ناتوانی و روی آوردن به این منبع نور و توانایی دعوت می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده (مانند «خورشید عشق»، «آب حیات») نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۱۴۵

جهان در سایه خورشید عشق است
نهان در سایه خورشید عشق است

یقین در ذرّه ذرّه آفتاب است
گمان در سایه خورشید عشق است

چو جنّت را طلب گاری نشان خواه
جنان در سایه خورشید عشق است

روان کردیم دانش را که دایم
روان در سایه خورشید عشق است

مگویید آب حیوان درسیاهی ست
از آن در سایه خورشید عشق است

سکندر چشمه می جست و ندانست
که آن در سایه خورشید عشق است

سخن روشن ز نور آفتاب است
زبان در سایه خورشید عشق است

رکاب عقل اگرچه پای مال است
عنان در سایه خورشید عشق است

به نورالعین حق بنگر که الحق
عیان در سایه خورشید عشق است

گریز از آفتابِ ناتوانی
توان در سایه خورشید عشق است

نزاری نیّرین طالعت را
قِران در سایه خورشید عشق است

اگر نامت چو شمس آفاق بگرفت
نشان در سایه خورشید عشق است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.