هر کو نظرش به جاه و مال است
مستغرق قلزم ضلال است

خود را به محیط در مینداز
زیرا که خلاص از او محال است

نتوان به در آمدن ز گرداب
ور زان که طمع کنی خیال است

آن ها که به انزوا نشستند
دانی که چرا درین سوال است؟

تا در نکشد به بحرشان حرص
موجی که علاقه ی وبال است

آن نیز هم از عنایت اوست
ورنه که و چه که را مجال است

اسکندر جست آب و شد خاک
باری بنگر چه طرفه حال است

خضر از نظر مواهب حق
خوش بر لب چشمه ی زلال است

گر در یابی هنوز این راز
از نوع مراتب رجال است

با این همه فصحت نزاری
درشرح بیان هنوز لال است

«حکیم نزاری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir