۲۹۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۰

تو در آ خانه کیا کیست دگر خانه ی توست
من کی ام هیچ بجز تو همه بیگانه ی توست

گر چه پروانه صفت مولع شمعیم همه
سوختن کار خلیل است که پروانه ی توست

نفس و ارکان طبیعت به محل مجبورند
عقل خود شاهد حال است که دیوانه ی توست

من آشفته نی ام محرم اسرار رجال
هر که بیرون ندهد راز تو مردانه ی توست

دانه از پنبه ی حلاج جدا میکردم
پود و تارش همه آن است که در شانه ی توست

کشت زاریست جهان آب و زمینش همسان
حق و باطل همه از ریختن دانه ی توست

ما نداریم دگر با دگری پیمانی
خود نزاریِّ گدا مست ز پیمانه ی توست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.