هوش مصنوعی: این شعر با لحنی شاد و سرزنده به مناسبت عید سروده شده است. شاعر از ساقی می‌خواهد که جام را زودتر بچرخاند و به بزم و شادی بپردازد. او از پایان ماه رمضان و شروع عید سخن می‌گوید و از مردم می‌خواهد که با صداقت و شادی در این روز شرکت کنند. همچنین، به نشانه‌های عید مانند هلال ماه و شادی‌های آن اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم شاعرانه و مذهبی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب (در متن به‌صورت نمادین) ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۲۱۷

ساقی سر خم زود برانداز که عید است
پژمان منشین بزم فروساز که عید است

تا کی ز نهان خوردن و در خفیه شمیدن
با خلق بگو روشن و سرباز که عید است

بردار نقاب از خم ابروی هلالت
بر بام شو و بانگ درانداز که عید است

گو از افق طرف تتق ماه دوهفته
بنمود خم ابروی طنّاز که عید است

امشب من و ابروی هلال و قدح می
فردا تو به بازار فرو تاز که عید است

بن گاه حریفان و طرب خانه یاران
از اقمشه روزه بپرداز که عید است

زین پیش اگرت مصلحتی بودو حجابی
زین بیش منه عذر و مکن ناز که عید است

از ما به نزاری برسان مژده که در حال
خلوت گهت أراسته کن باز که عید است

بگذشت مه روزه کنون مقدم شوّال
دارید به اکرام و به اعزاز که عید است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.