۳۱۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۳

در حضور دوستان می پرست
این گواهی میدهم اندر الست

هرکه را دادند جام بی هُشی
مست و لایعقل شدو از خود برست

دل ز بدو فطرتم از دست رفت
لاجرم اینجا نمی آید بدست

چون ندادم دل به دلداری نِیَم
لایق و همصحبت اهل نشست

توبه ی توهم چو زلف یار ماست
پای تا سر پرشکنج و پر شکست

چیست عقل و نفس ما؟لات و هبل
پس چرائی معترض بر بت پرست

هم عنان جبرئیل حضرت است
هرکه را توفیق بر فتراک بست

عاقلان را حوصله ی این لقمه نیست
بر نزاری شان ولی انکار هست

خویشتن بینان کوته دید را
نیست حدّ خود براندازان مست.
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.