هوش مصنوعی: این متن شاعرانه به توصیف حالتی از مستی و وجد عرفانی می‌پردازد که همه‌چیز و همه‌کس را دربرگرفته است. از عناصر طبیعت تا انسان‌ها، از زاهدان تا رندان، همه در این مستی غرق‌اند. این مستی نمادی از عشق الهی و وحدت وجود است که در اشعار عرفانی فارسی常見 است.
رده سنی: 18+ محتوا دارای مضامین عرفانی پیچیده و استفاده از نمادهای شراب و مستی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد.

شمارهٔ ۲۵۰

دوش رفتم در خرابات از نماز شام مست
مجلسی دیدم درو جمعی علی الاتمام مست

مست آدم مست حوّا مست فرزندان در او
زاهد معصوم مست و رند درد آشام مست

مست دربان مست رهبان مست مریم مست روح
ابن مست و بنت مست و اخت مست و مام مست

مست پرده مست ساقی مست مطرب مست رود
خنب مست و کوزه مست و باده مست و جام مست

مست مجمر مست منقل مست عنبر مست عود
شیخ مست و شاب مست و خاص مست و عام مست

مست چنگ و مست نای و مست عود و مست دف
رفته مست و خفته مست و پخته مست و خام مست

عقل مست و نفس مست و صبر مست و هوش مست
فخر مست و عار مست و ننگ مست و نام مست

آب مست و نار مست و خاک مست و باد مست
وقت مست و حال مست و صبح مست و شام مست

مست ظاهر مست باطن مست دنیا مست دین
جمله مست القصه از آغاز تا انجام مست

عاشق و مستی نزاری نیک و هر منکر که هست
در صفات عشق مست ، اوصاف مست اوهام مست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.