هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه بیانگر عشق عمیق و وفاداری شاعر به معشوق است. شاعر تأکید می‌کند که دل از معشوق برنخواهد گرفت و به دنبال یار دیگری نخواهد رفت. او حتی در صورت امکان تا ابد در خدمت معشوق خواهد ماند و به پای رقیب خواهد افتاد. شاعر همچنین از ناز و نیاز و درد دل سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که این احساسات با زور و زر قابل خریداری نیست.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به کار رفته در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.

شمارهٔ ۳۵۰

دلم از تو دل برنخواهد گرفت
پی یار دیگر مخواهد گرفت

اگر دسترس باشدش تا به حشر
ز پای تو سر بر نخواهد گرفت

به پای رقیبت درافتم به مهر
اگر کینه از سر نخواهد گرفت

وگر نه کنم پیکرش ریز ریز
مکان بر دو پیکر نخواهد گرفت

پس قاف اگر چه کم از قاف نیست
چو عنقا مجاور نخواهد گرفت

زتو بر گرفتن دل آخر که راست
که دل چون تو دل برنخواهد گرفت

گرفتم ز جام تو جانی چنان
که رضوان ز کوثر نخواهد گرفت

دریغا وفا گر نه کس در کنار
چو تو نازپرور نخواهد گرفت

نزاری تو و زاری و درد دل
به زور و به زر در نخواهد گرفت

مکن بیش جهد و مزن آتشی
که در برزه ی تر نخواهد گرفت
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.