هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، با استفاده از نمادهای شراب و جام، به مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند جستجوی حقیقت، عشق الهی و رهایی از قید و بندهای ظاهری می‌پردازد. شاعر با اشاره به حرام بودن شراب در ظاهر، از آن به عنوان رمزی برای درک حقایق عالم استفاده می‌کند و به مفاهیمی مانند خلقت، عشق و رسیدن به حقیقت اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از نمادهای شراب و می‌نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

شمارهٔ ۵۴۳

هر چند که می حرام کردند
رمزی‌ست که در کلام کردند

امّا چه کنم اگر حلال است
می خوردن اگر حرام کردند

با ما سخن از مبادیِ کون
در کُن‌فیکون تمام کردند

گر زان که حلال نیست باده
از چه لقبش مدام کردند

چون صورت جان بدید در جام
زان نسبت جم به جام کردند

در حک بدید احمدِ جام
زان ___ به جام کردند

چه جام و چه جم برو که رندان
سلطانان را غلام کردند

بر سر کردند جام و جان را
سکرانِ علی‌الدوام کردند

صیدِ من و ما شدی نزاری
مردان کم ننگ و نام کردند

اسرارِ بهشت و دانه آدم
صید از من و از تو دام کردند

لا حول مگو اگر ملایک
بر تو هر دم سلام کردند

گر تو نه تو ای سر نهادی
بر سجدهء تو قیام کردند
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.