هوش مصنوعی: این متن به توصیف گروهی خاص می‌پردازد که با رفتارهای عاشقانه و شیوه‌ی زندگی متفاوت خود، عقل و پارسایی را به چالش می‌کشند. آنها با شور و شوق، حالتی روح‌بخش و جان‌پرور دارند، اما در عین حال، قوانین مرسوم و ناموس را زیر پا می‌گذارند. اهل دل و صاحب‌دلان، مجذوب کمال حسن آنها شده‌اند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی اشارات به چالش کشیدن هنجارهای اجتماعی ممکن است نیاز به درک بالاتری از بافت فرهنگی و ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۵۴۷

حور چشمان ملایک منظرند
آن که بر عذرا دل از ما می‌برند

زین هوس ناکان‌ِ تر دامن چو گل
نیستند این‌ها گروهی دیگرند

می از آن خم‌خانه کایشان می‌کشند
پس بدان پیمانه کایشان می‌خورند

شوق می‌آرند و حالت می‌کنند
روح می‌بخشند وجان می‌پرورند

عقل را از خانه بر در می‌نهند
پرده ناموس و نامش می‌درند

نفس را دستار در گردن‌کشان
از سر بازار بر می‌آورند

پارسایان را خراباتی کنند
گر شبی بر خیل ایشان بگذرند

در حریم راستانِ پاک‌باز
اهلِ دل إلّا به حرمت ننگرند

بر کمالِ حسنشان صاحب‌دلان
چون نزاری هر زمان واله‌ترند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.