هوش مصنوعی: این متن به مخاطب هشدار می‌دهد که از پندارهای خود به عنوان راهنما استفاده نکند و به دنبال حقیقت باشد. تأکید می‌کند که عبادت در بت‌خانه نیز اگر با نیت درست باشد، ارزشمند است و از خودپرستی و حرص دوری کند. همچنین، به اهمیت هدایت و رهایی از تاریکی‌های درونی اشاره می‌کند و مخاطب را به ترک طمع و امیدهای واهی تشویق می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و انتزاعی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۶۴۷

ز پندار خود رهبری بر مساز
مرو ای برادر چنین بر مجاز

اگر روی داری به روی محق
به بت‌خانه حق است کردن نماز

وگر با خود از خود بری چون مسیح
سر سوزنی از تو جویند باز

به خود ناقصی کاملی کن طلب
ز من بشنو ای بی‌خبر مُخِّ راز

مکن هیچ اضداد را تربیت
که عنبر نسازد کسی از پیاز

ز دروازهٔ شهر دنیا به خود
برون کی توانی شدن بی‌جواز

به صبح هدایت توانی رسید
به انوار روز از شب دیرباز

که من تا ز ظلمت برون آمدم
بسی روز کردم شبان دراز

نزاری به پای هوا و هوس
دویدی بسی در نشیب و فراز

کنون از تک و پوی ایمن شدی
مرو بیش ازین در پی حرص و آز

طمع بگسل و بیش از این وا مگیر
ز دامان امید دست نیاز
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.