من اگر مست خرابم چه کنم مست توام
خطر از نیستیم نیست اگر هست توم

توبه خود کرده ای از روز الستم گستاخ
جرعه ی جام بلی خوردم از آن مست توم

صید دیرینه ی عشقم ز پس پنجه سال
نیست ممکن که رهایی بود از شست توم

گر نداری سر من وای من و چشم امید
دست من گیر که دیرست که بر دست توم

آب حیوان و من بادیه پیموده چنین
کی شود سیر دل تشنه ؟؟؟ست توم

گر چه پیوسته کند سوز غمت بر دل من
من همان شیفته ی خامش پیوست توم

جز به نام تو زبانم نگشاید ورنی
خود تو دانی که نزاری به زبان بست توم

«حکیم نزاری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir