هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از رفتارها و خواسته‌های ترکان شکایت می‌کند و بیان می‌کند که آن‌ها همیشه در پی آزار و بلا هستند. آن‌ها روزها به دنبال جنگ و سلاح هستند و شب‌ها به شراب و عیش و نوش می‌پردازند. شاعر با طنز و کنایه اشاره می‌کند که حتی در بازی‌هایشان نیز از دیگران تقاضا دارند. در نهایت، شاعر آن‌ها را آفت هوش و روان و بلای دل و دین می‌خواند و رفتارشان را نادرست می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتقادی و طنزآمیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به شراب و عیش ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۸۶

یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خواهند؟
که همیشه دل ما را ببلا می خواهند

زلف پر چین ز چه بر زیر کله می شکنند؟
گر نه مان بسته ترا ز چین قبا می خواهند

روز اسب و زره و تیغ و کمر می طلبند
شب شراب و قدح وزیر و دوتا می خواهند

ده منی گرز چو از دست بمی اندازند
یک منی ساغر در حال فرا می خواهند

باز چون از پی بازی سوی میدان تازند
گوی و چوگان ز دل و قامت ما می خواهند

زلف چون چوگان دارند وز نخدان چو گوی
پس ز ما عاریت این هر دو چرا می خواهند؟

آفت هوش و روانند و بلای دل و دین
وانگه ایشان را مردم بدعا می خواهند

اصلشان چون ز خطا باشد بر اصل خطا
لاجرم بوسه بها جزو خطا می خواهند

رایگانی بتوکی بوسه دهند؟ آن قومی
کز پی بچّۀ خود شیر بها می خواهند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.