یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خواهند؟
که همیشه دل ما را ببلا می خواهند

زلف پر چین ز چه بر زیر کله می شکنند؟
گر نه مان بسته ترا ز چین قبا می خواهند

روز اسب و زره و تیغ و کمر می طلبند
شب شراب و قدح وزیر و دوتا می خواهند

ده منی گرز چو از دست بمی اندازند
یک منی ساغر در حال فرا می خواهند

باز چون از پی بازی سوی میدان تازند
گوی و چوگان ز دل و قامت ما می خواهند

زلف چون چوگان دارند وز نخدان چو گوی
پس ز ما عاریت این هر دو چرا می خواهند؟

آفت هوش و روانند و بلای دل و دین
وانگه ایشان را مردم بدعا می خواهند

اصلشان چون ز خطا باشد بر اصل خطا
لاجرم بوسه بها جزو خطا می خواهند

رایگانی بتوکی بوسه دهند؟ آن قومی
کز پی بچّۀ خود شیر بها می خواهند