هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر دلدادگی و عشق عمیق شاعر به معشوق است. او با تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، احساسات خود را نسبت به معشوق توصیف می‌کند و از بند عشق، زیبایی‌های معشوق و فداکاری‌های خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارند.

شمارهٔ ۱۰۷

تا دل اندر مهر دلبر بسته ام
در به روی خوش دلی در بسته ام

خوش دلم در عشق آن شیرین پسر
زانکه دل در تنگ شکر بسته ام

گر چه هستم چون کمر در بند او
طرفها بنگر کزو بر بسته ام

تا شدستم فتنه بر گلگون رخش
عافیت را رخت بر خر بسته ام

با دو چشمش کرد عبهر همسری
خواب از آن بر چشم عبهر بسته ام

تا بچشم او مگر باشم عزیز
نقش روی خویش از زر بسته ام

چون صراحی هر دمش خدمت کنم
زان کمر پیشش چو ساغر بسته ام

با لعب لعلش بسی کوشیده ام
تا بجانی بوسه یی سر بسته ام

گفتمش آن قامت و رخسار چیست؟
گفت: مه را بر صنوبر بسته ام

گر ز عشقش جان برم خونم بریز
وین گرو صد بار دیگر بسته ام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.