۲۸۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۵

دلی دارم ز جان دل برگرفته
پس از پیشم پی دلبر گرفته

بترک خوشدلیها گفته وانگه
غمش را تنگ اندر بر گرفته

شده در سایۀ آن زلف دلگیر
گرفته خانه و در خور گرفته

غمت از نازنینی عاشقانرا
سراسر در زر و گوهر گرفته

لب شیرین تو انگام نکته
هزاران خرده در شکر گرفته

خیال زلف تو اندیشه ها را
همه در مشک و در عنبر گرفته

ز عکس زلف و تاب و چهرۀ تو
دل من صورت مجمر گرفته

زهی از پرتو رخسار خوبت
چراغ آسمان اندر گرفته

همی خندم بر غم دشمن خویش
وگر چه همچو شمعم سر گرفته

ز بار عشق آن مشکین رسنها
قد من عادت چنبر گرفته

مثال خزطّ تو در باغ دیده
بنفشه نسختی زان بر گرفته
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.