منم امروز و یکی مطرب و جایی خالی
شیشه یی پر ز می و صحن سرایی خالی

خانه یی خرد، و لیکن چون نگارستانی
خوش و از زحمت هر خانه خدایی خالی

نرد و شطرنج بدست آید و در شیوۀ خویش
راستی نیست هم از برگ و نوایی خالی

خیز جانا و بیا تا سه بسه بنشینیم
که نباشند حریفان ز بلایی خالی

بوفا بر تو که تنها بخرامی زیراک
نبود روی رقیبان ز جفایی خالی

با تو در خلوت خواهم که کنم عشرت از آنک
بر ملاعیش نباشد زربایی خالی

مطرب، انصاف درین مجلس هم زحمت ماست
لیک هم خوش نبود از دف و نایی خالی

تا کنم بر رخ تو همچو صراحی ز شراب
مغز و اندیشه زهر رنج و عنایی خالی

به ادب می کنمت خدمت از آن سان که بود
حرکاتم همه از چون و چرایی خالی

دست مال سر زلف ار نکنم گه گاهی
بود از خدمت مالیدن پایی خالی

لیک اگر از سر مستی دهمت بوسه مرنج
فعل مستان نبود خود ز خطایی خالی

ور ببر در کشمت هست هم از جا بمرو
بهر این کار بکار آید جایی خالی

«کمال‌الدین اسماعیل»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir