هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و دل‌بستگی شدید خود سخن می‌گوید و حالتی از زبونی و تشنگی عاطفی را بیان می‌کند. او خود را به شمعی تشبیه می‌کند که آب از سرش گذشته و زبانش از تشنگی بیرون افتاده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه عمیق است که درک آن‌ها ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'شمع' و 'تشنگی' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۸۴
در پای تو دل گرچه زبون افتادست
در جستن وصل بین که چون افتادست
شمعم که مرا آب ز سر بگذشتست
وز تشنگیم زبان برون افتادست
در جستن وصل بین که چون افتادست
شمعم که مرا آب ز سر بگذشتست
وز تشنگیم زبان برون افتادست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
