۲۲۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۰

در عمر مرا با تو شبی خوش بودست
زان وقت هنوز چشم من نغنودست

باری بنده را طبیبی دانا
در خدمت تو شبی دگر فرمودست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.