هوش مصنوعی:
این شعر درباره فردی است که مانند شمع درونش آتش دارد و در مسجد معتکف شده و چهره‌اش را پنهان کرده است. با آمدن عید، او مانند قندیلی در محراب می‌درخشد و نمی‌توان او را با زنجیر نگه داشت.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و مذهبی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۵۶
آنکس که چو شمع آتش اندر جان داشت
شد معتکف مسجد و رخ پنهان داشت
عید آمد و قندیل صفت در محراب
او را بسه زنجیر مگه نتوان داشت
شد معتکف مسجد و رخ پنهان داشت
عید آمد و قندیل صفت در محراب
او را بسه زنجیر مگه نتوان داشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
