۲۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۱

آن بت که جهان بغمزۀ مست گرفت
زان پس که دلم بزلف چون شست گرفت

بر دست گرفت باز تا جان شکرد
این شیوه نگر که باز بر دست گرفت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.