هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و دلباختگی به معشوقی سخن می‌گوید که با نگاه مستانه‌اش جهان را تسخیر کرده و با موهای پیچیده‌اش دل او را به بند کشیده است. معشوق بار دیگر شاعر را به سوی خود می‌کشد و او را شیفته‌تر می‌سازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک عمیق‌تر آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۷۱

آن بت که جهان بغمزۀ مست گرفت
زان پس که دلم بزلف چون شست گرفت

بر دست گرفت باز تا جان شکرد
این شیوه نگر که باز بر دست گرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.