۲۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۹۲

خالیست سیاه بر رخ آن مه وش
افتاده خوش و مراهمی افتد خوش

چون مهر که از مشک نهی بر باده
یا قطرۀ آبی که چکد بر آتش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.