هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از روزگار گذشته‌ای یاد می‌کند که در آن امین و مورد اعتماد بود و شعر می‌خواند تا پاداش دریافت کند. سپس به دوران سختی می‌افتد که از هنرمندان دور می‌شود و نمی‌تواند شعرش را شرح دهد. او آرزو می‌کند کسی را بیابد که شعرش را بفهمد تا بتواند سخنانش را برای او بخواند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و عاطفی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، موضوعاتی مانند حسرت گذشته و جست‌وجوی فهمیده شدن در شعر، بیشتر مورد توجه نوجوانان و بزرگسالان قرار می‌گیرد.
شمارهٔ ۱۴۲ - و قال ایضاً
بعهدهای گذشته امین من آن بود
که شعر خوانم بر آنکه سیم بستانم
بقحط سالی افتادم از هنرمندان
که گربیان کنم آنرا بشرح نتوانم
اگر بیابم آنرا که شعر دریابد
بدو دهم صلتی تا سخن بروخوانم
که شعر خوانم بر آنکه سیم بستانم
بقحط سالی افتادم از هنرمندان
که گربیان کنم آنرا بشرح نتوانم
اگر بیابم آنرا که شعر دریابد
بدو دهم صلتی تا سخن بروخوانم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱ - وله ایضاً
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۳ - و قال ایضاً
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
