هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از صبر و انتظار خود برای بخشش سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که سه نوع شعر (مدح، تقاضا، و هجو) در میان شاعران مرسوم بوده است. او دو مورد را بیان کرده و از مخاطب می‌پرسد که مورد سوم چه باید باشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص شعری مانند «مدح» و «هجو» نیاز به آشنایی قبلی با ادبیات دارد.
شمارهٔ ۱۹۲ - و قال ایضاً
بزرگوارا در انتظار بخشش تو
نمانده است مرا بیش از این شکیبایی
سه شعر رسم بود شاعران طالع را
یکی مدیج و دوم قطعۀ تقاضایی
اگر بداند ثنا و اگر نداد هجا
ازین سه گانه دو گفتم، دگر چه فرمایی؟
نمانده است مرا بیش از این شکیبایی
سه شعر رسم بود شاعران طالع را
یکی مدیج و دوم قطعۀ تقاضایی
اگر بداند ثنا و اگر نداد هجا
ازین سه گانه دو گفتم، دگر چه فرمایی؟
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱ - وله فی مدیحه و یصف الرّمد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳ - وله ایضاً فیه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
