هوش مصنوعی: این شعر در مدح شاه جهان (احتمالاً اشاره به یکی از پادشاهان تاریخی یا اسطوره‌ای) سروده شده است. شاعر با استفاده از تصاویر بلندپروازانه و تشبیهات غنی، قدرت، عدالت، و اقبال این پادشاه را ستایش می‌کند. تأکید اصلی شعر بر شکوه و عظمت پادشاه، تأثیر الهی در موفقیت‌های او، و ضعف دشمنان در برابر اوست. همچنین، اشاره‌هایی به عناصر طبیعی مانند خورشید، خاک، و دریا برای نشان دادن عظمت پادشاه وجود دارد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم بلاغی و استعاری پیچیده است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات تاریخی یا اسطوره‌ای ممکن است نیاز به پیش‌زمینه‌ی ادبی یا فرهنگی داشته باشند.

شمارهٔ ۴۰ - بمدح الملک شمس الدّین ایتغمش

خسرو تاج بخش شاه جهان
که زتیغش زمانه بر حذرست

تحفۀ چرخ سوی او هردم
مژدۀ فتح و دولتی دگرست

رای او پیرو دولتش برناست
دست او بحر و خنجرش گهرست

خاک پایش زهاب اقبالست
عکس تیغش طلیعۀ ظفرست

چه عجب گرچه زر شود از بیم
دشمنی کز ملک بدو نظرست

هست او آفتاب و خصمش خاک
خاک در تاب آفتاب زرست

نه به تیغ و کمر جهانگیرست
نه به نیروی پنجه تاجورست

پنجه سرو و چنار هم دارند
کوه را نیز تیغ بر کمرست

بخشش ایزدیست دولت او
لاجرم هر زمان فزوده ترست

تیغ را گوتو درنیام بخسب
که خود اقبال شاه کارگرست

آسمان دوش با خرد می گفت :
که بنزدیک ما چنین خبرست

کو بگیرد بتیغ چون خورشید
هرچه خورشید را بران گذرست

خردش گفت خه ، تو پنداری
عرصۀ ملک او همین قدرست؟

نی، که در جنب پادشاهی او
هفت گردون هنوز مختصرست

باش تا صبح دولتش بدهد
کین اثرها هنوز از سحرست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.