هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان می‌کند که در شعر، معنی و مفهوم مهم‌تر از قافیه است و حتی اگر قافیه‌ها تکراری باشند، ارزش شعر کم نمی‌شود. او تأکید می‌کند که معنی مانند سر و قافیه مانند تن است و اگر معنی یکپارچه باشد، حتی دو قافیه نیز مشکلی ایجاد نمی‌کند. شاعر همچنین با تشبیه باغ سخن به درختان، قافیه را به عنوان ساختار و معانی را به عنوان میوه‌های آن توصیف می‌کند و اشاره می‌کند که داشتن دو نوع میوه بر یک درخت (یعنی دو قافیه با یک معنی) جالب‌تر است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم ادبی و انتزاعی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با مفاهیم مطرح شده در مورد معنی و قافیه در شعر ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۴۲ - وله ایضا
در شعر من بعیب نگیرند اهل فضل
گر جای جای قافیه بعضی مکرّرست
معنی سر سخن بود و قافیه تنش
بر یک تر ازو او دوسر، آن چون دو پیکرست
گر قافیه دو باشد و معنی یکی بدست
لیک اربعکس باشد آن سخت در خورست
زیرا که بوستان سخن را درختها
اوضاع قافیه ست و معانی بروبرست
یک میوه بر درختی چندان شگفت نیست
بر یک درخت میوه دو گونه عجب ترست
گر جای جای قافیه بعضی مکرّرست
معنی سر سخن بود و قافیه تنش
بر یک تر ازو او دوسر، آن چون دو پیکرست
گر قافیه دو باشد و معنی یکی بدست
لیک اربعکس باشد آن سخت در خورست
زیرا که بوستان سخن را درختها
اوضاع قافیه ست و معانی بروبرست
یک میوه بر درختی چندان شگفت نیست
بر یک درخت میوه دو گونه عجب ترست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
