۴۷۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۳ - وله ایضا

ای کریمی که گاه فیض نوال
رشح کلکت معلّم ابرست

از عطای تو نیمه یی برسید
وان دگر نیمه هم بران کبرست

همچو ایمان برات انعامت
نیمه یی شکر و نیمه یی صبرست

اینچنین منکرست که این وجه است
من بدیدم علاج آن جبرست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.