هوش مصنوعی: این متن یک شعر عارفانه و ستایش‌آمیز است که در آن شاعر به مدح و ستایش شخصی بزرگوار، کریم‌نهاد و کریم‌نژاد می‌پردازد. او از فضایل اخلاقی و معنوی این شخص سخن می‌گوید و آرزوی وصال با او را دارد. همچنین، شاعر به بیان احساسات خود از جمله شادی، غم فراق و امید به دیدار می‌پردازد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده‌ای است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی قدیمی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۸۰ - وله ایضا

هر آن سعادت کاندر ضمیر افلاکست
نثار حضرت عالیّ مجد دینی باد

بزرگ و سرور و مخدوم و منعم و سیّد
که هم کریم نهادست و هم کریم نژاد

زنور نسبت او نقش مهر برخواند
بروز ابر و شب تیره کور مادر زاد

دعا و خدمت خادم قبول فرماید
گهی ز جستن برق و گهی ز جستن باد

لواعج شعف من بدان خجسته لقا
از آن گذشت که در نامه شرح شاید داد

غم فراقت ارچند می خورم پیوست
به انتظام آموزش همیشه هستم شاد

دمی ز ذکر معالیّ او نیم خالی
ندانم او ز من خسته هیچ آرد یاد

ز دست هجر بجان آمدم ،طریق وصال
خدای عزّوجل عن قریب سهل کناد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۹ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱ - ایضا؛ له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.