هوش مصنوعی: شاعر پس از تحمل رنج‌های بسیار و سه سال بندگی، امیدوار بود که پاداش بیشتری دریافت کند، اما نه تنها پاداشی نیافت، بلکه تمام زحماتش نادیده گرفته شد. او این وضعیت را با مثالی از خر و سرو بیان می‌کند که خر به جای آوردن سرو، گوش‌هایش را پایین انداخت.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و تمثیلی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۸۱ - ایضا؛ له

زان پس که هزار غصّه خورم
در بندگیت سه سال آزاد

گفتم شودم جرایت افزون
چون هر کس را زیادتی داد

افزون نشد این و آنچه خود بود
یکبارگی از قلم بیفتاد

از صورت حال خود برین شکل
دانی که چه آیدم همی یاد

خر رفت که آورد سرویی
ناورد سرو و گوش بنهاد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.