هوش مصنوعی:
خواجه اعتقادی شخصی درباره مسلمانی دارد که در آن روزه را بهترین عبادت می‌داند اما از پرداخت زکات غافل است. شاعر این اعتقاد را نادرست می‌داند و سوال می‌کند که چنین باوری چگونه می‌تواند پایه‌ای داشته باشد. او اشاره می‌کند که در این راه (اسلام) نباید چیزی خورد (رباخواری) و باید بخششی (زکات) انجام داد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتقادی و مذهبی است که درک آن‌ها نیاز به شناخت نسبی از مسائل اجتماعی و دینی دارد. همچنین استفاده از استعاره و زبان شعری ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۸۴ - وله ایضا
خواجه از بخل در مسلمانی
اعتقادی برای خود بنهاد
روزه گوید بهین طاعاتست
وز زکاتش همی نیاید یاد
من بگویم که بر کجا باشد
این چنین اعتقاد را بنیاد
اندرین هیچ می نباید خورد
وندران چیزکی بباید داد
اعتقادی برای خود بنهاد
روزه گوید بهین طاعاتست
وز زکاتش همی نیاید یاد
من بگویم که بر کجا باشد
این چنین اعتقاد را بنیاد
اندرین هیچ می نباید خورد
وندران چیزکی بباید داد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵ - این قطعه در پشت تقویم نویسد و با ناصرالّدین منگلی نورّالله قبره فرستد.
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
