سرفرازا خدای عزّ وجل
بتو اقبال بی تناهی داد

این چنین دولت اکتسابی نیست
که ترا قدرت الهی داد

عصمت خون و مال خلق تویی
همه عالم برین گواهی داد

بخدایی که فیض انعامش
جان و روزی مرغ و ماهی داد

حکمت او ترا به استحقاق
ملک بخشید و پادشاهی داد

که بده داد من ز دست خری
که به رویم لباس کاهی داد

مال من بستد و ، بداد بدان
از مناهیّ و از متنهی داد

عوض زرّ سرخ و سیم سپید
زرد رویی و دل سیاهی داد

از که باشد امید مظلومان
گر تو یاری من نخواهی داد؟

«کمال‌الدین اسماعیل»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir