هوش مصنوعی: این متن شعری است که در مدح و ستایش شخصی با عنوان "خواجۀ خواجگان" سروده شده است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، بزرگی و تأثیر این شخصیت را توصیف می‌کند. از جمله تأثیرات او، تبدیل سختی‌ها به آسانی، روشن‌کردن جهان مانند خورشید، و ترس دشمنان از اوست. شاعر همچنین از وضعیت خود و مشکلاتش سخن می‌گوید و امیدوار است که با لطف این شخصیت، مشکلاتش کاهش یابد. در پایان، برای او آرزوی بقای دولت و عزت می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از زبان ادبی پیچیده، استعاره‌های عمیق و مفاهیم عرفانی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و سبک‌های شعری کهن دارد.

شمارهٔ ۹۵ - ایضا له

خواجۀ خواجگان خطیر الرّین
کز کفت بحر بی خطر گردد

نام پاک ترا چو بنگارند
دهن کلک پر شکر گردد

هر زمانی ز رشک بحر کفت
دامن آفتاب تر گردد

دم نیارد زدن نسیم صبا
گر ز لطف تو با خبر گردد

هر زمان روی دشمن از بیمت
زرد و پرچین چو روی زر گردد

چرخ را آرزو بود ،کورا
خاک پای تو تاج سر گردد

ای که هر دم ز بار همّت تو
تارک چرخ پی سپر گردد

کار خادم بدست و می ترسد
گه از ین نیز هم بتر گردد

هر دم از آه سرد و آتش دل
جگرش خون و خون جگر گردد

هر زمان بهر محنتش گردون
گرد دیگر بهانه بر گردد

انبساطی نمود با کرمت
مگرش کارها دگر گردد

گر تو در کار او نظر فکنی
همه غمهاش مختصر گردد

دولتت در زمانه باقی باد
تا زمین چون سپهر در گردد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴ - ایضاً له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.