هوش مصنوعی:
این متن به ستایش خداوند و بیان قدرت و حاکمیت او بر جهان می‌پردازد. شاعر از بندگی و اطاعت از خدا سخن می‌گوید و از لطف و توجه خدا به بندگانش یاد می‌کند. همچنین، او به شرایط دشوار زندگی خود و دشمنی اطرافیان اشاره می‌کند و از خدا می‌خواهد که به او توجه کند. در نهایت، شاعر از بیان جزئیات زندگی و شغل خود خودداری می‌کند و به رضایت خداوند از اعمالش اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است و درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از اشارات به دشواری‌های زندگی و دشمنی‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۹۶ - ایضا له
خدایگان اکابر که پادشاه نجوم
طریق بندگی او به چشم دل سپرد
فلک که بر سر عالم رواست فرمانش
ز حدّ طاعت او پای ز استر نبرد
به حکم بنده نوازی چو فرصتی باشد
به چشم لطف به احوال من فرو نگرد
چو ماجرای من و روزگار می داند
که در شماتت اعدا چگونه می گذرد
حدیث منصب شغل و عمل نمی گویم
به قرض خاصه اگر در خورد غمی بخورد
طریق بندگی او به چشم دل سپرد
فلک که بر سر عالم رواست فرمانش
ز حدّ طاعت او پای ز استر نبرد
به حکم بنده نوازی چو فرصتی باشد
به چشم لطف به احوال من فرو نگرد
چو ماجرای من و روزگار می داند
که در شماتت اعدا چگونه می گذرد
حدیث منصب شغل و عمل نمی گویم
به قرض خاصه اگر در خورد غمی بخورد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
