هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به ستایش امام و ممدوح خود میپردازد و بیان میکند که هرچند سختیهای بسیاری متحمل میشود، اما زبان حالش همیشه عذر او را خواهد خواست. همچنین اشاره میکند که شاعری که از ممدوحش تنها قیمت جبه و دستارش را طلب کند، طمع کمی دارد.
رده سنی:
15+
این متن به دلیل استفاده از زبان و مفاهیم پیچیدهی شعر کلاسیک فارسی و همچنین مضامین عرفانی و دینی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک این متن نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی و مفاهیم عمیق آن دارد.
شمارهٔ ۱۷۸ - ایضا له
خدایگان شریعت امام روی زمین
که شمع رای تو از آسمان لگن خواهد
اگر چه زحمت بسیار می دهم همه وقت
زبان حال بهر حال عذر من خواهد
چه کم طمع بود آن شاعری که از ممدوح
بهای جبّه و دستار خویشتن خواهد
که شمع رای تو از آسمان لگن خواهد
اگر چه زحمت بسیار می دهم همه وقت
زبان حال بهر حال عذر من خواهد
چه کم طمع بود آن شاعری که از ممدوح
بهای جبّه و دستار خویشتن خواهد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۷ - ایضاً له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۹ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.