۲۶۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۹ - وله ایضا

هر کرا رسم و عادت آن باشد
که همه ساله گیرد و ندهد

وعده یی گر دهد ترا در عمر
اندر آن غصّه میرد و ندهد

از بخیلان بخیل تر که بود
آنکه چیزی پذیرد و ندهد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.