هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که از او خواسته شده بود چیزی بگوید که نیاز به استغفار نداشته باشد. او تمام تلاش خود را کرده تا راستگو باشد و از دروغ پرهیز کند، اما برخی از گفته‌هایش ناخواسته دروغ بوده‌اند. او تأکید می‌کند که نه به دنیا و نه به آخرت توجهی ندارد و فقط صداقت برایش مهم است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختارهای شعری کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۰۲ - وله ایضا
گفته بودی مرا که چیزی گوی
که نبایدت کرد استغفار
هر چه گفتم من از مدیح و غزل
بعضی از وی دروغ بد ناچار
همچو تو اختیار از آن کردم
تا همه راست باشدم گفتار
نه به دنیام برد باید شرم
نه به عقبی در آیدم بشمار
که نبایدت کرد استغفار
هر چه گفتم من از مدیح و غزل
بعضی از وی دروغ بد ناچار
همچو تو اختیار از آن کردم
تا همه راست باشدم گفتار
نه به دنیام برد باید شرم
نه به عقبی در آیدم بشمار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۱ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۳ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
