هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و انتظار سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه انتظار معشوق او را بیمار و بی‌قرار کرده است. او از بی‌تابی و اضطراب خود می‌گوید و ترس این را دارد که مبادا از یاد معشوق غافل شود.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۲۰۳ - وله ایضا
ای کریم جهان، خبر داری؟
که شدم ز انتظار تو بیمار
منفعل شد مزاج طبعم از آنک
شربت صبر می خورد بسیار
بس که می گردد از قرار هجو
رود گانی خاطرم افکار
ترسم از من رها شود حاشا
در هجای تو بیتکی سه چهار
که شدم ز انتظار تو بیمار
منفعل شد مزاج طبعم از آنک
شربت صبر می خورد بسیار
بس که می گردد از قرار هجو
رود گانی خاطرم افکار
ترسم از من رها شود حاشا
در هجای تو بیتکی سه چهار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۲ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۴ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
