هوش مصنوعی: شاعر در این متن از تاریکی شب و ناامیدی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که نور چراغ افراد پست به او نمی‌رسد. همچنین، از درد و رنج عشق ناکام می‌نالد و بیان می‌کند که حتی با وجود این رنج‌ها، باز هم به عشقش وفادار است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و غمگین است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۱۷ - ایضا له

شب سیاه به تاریکی ار نشینم به
که از چراغ لئیمان به من رسد تابش

جگر بر آتش حرمان کباب او لیتر
که از سقایۀ دو نان کنند سیرابش
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۶ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۸ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.