هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که تمام عمر خود را در راه جلب رضایت معشوق یا خداوند صرف کرده و از هیچ تلاشی دریغ نکرده است. او از تمام توان خود، شامل جسم، زبان و دل، برای خدمت و ستایش استفاده کرده است. با این حال، نتیجه‌ای که گرفته، رضایت کامل نیست و به این نتیجه رسیده که شاید عملش کافی نبوده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی کلاسیک ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۲۲۲ - ایضا له
در جستن رضای تو عمری بقدر وسع
بردم بکار هر چه توانستم از حیل
مقدور آدمی دل و تن باشد و زبان
کردم برای خدمت تو هر سه مبتدل
تن خدمت تو کرد و زبان مدحت تو گفت
دل در خلوص معتقدی داشت بی خلل
چون بعد از این همه ز تو اینست حاصلم
معلوم شد مرا که جز اینست بر عمل
بردم بکار هر چه توانستم از حیل
مقدور آدمی دل و تن باشد و زبان
کردم برای خدمت تو هر سه مبتدل
تن خدمت تو کرد و زبان مدحت تو گفت
دل در خلوص معتقدی داشت بی خلل
چون بعد از این همه ز تو اینست حاصلم
معلوم شد مرا که جز اینست بر عمل
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۱ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۳ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
