هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان می‌کند که در شب سیام ماه رمضان به خوان (سفره) تو حاضر شده‌ام، اما به دلیل اشتیاق به طعام (غذا) چشم‌هایم نخوابید. آن شب به دلیل روزه‌داری هیچ تفاوتی با روز نداشت، زیرا اتفاق طعام (غذایی) نیفتاد. حتی سحری نیز به موقع نیاوردند و وصال روزه با فراق طعام معین شد.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم مذهبی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات اداری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۲۳۶ - وله ایضا
شبی به خوان تو حاضر شدم به ماه سیام
نخفت چشم من آن شب ز اشتیاق طعام
ز روز روزه نبد هیچ فرق آن شب را
ز بهر آنکه نیفتاد اتّفاق طعام
سحور نیز بوقت خودم نیاوردند
وصال روزه معیّن شد از فراق طعام
نخفت چشم من آن شب ز اشتیاق طعام
ز روز روزه نبد هیچ فرق آن شب را
ز بهر آنکه نیفتاد اتّفاق طعام
سحور نیز بوقت خودم نیاوردند
وصال روزه معیّن شد از فراق طعام
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۵ - وله ایضا فی استدعاالّتبن
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۷ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
