هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که در آن شاعر به ستایش محبوب و فضایل او می‌پردازد. او از عشق، وفاداری، کرم و بزرگواری محبوب سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که به وعده‌هایش وفا کند. شاعر همچنین به رابطه‌ی خاص خود با محبوب اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که در مقابله با او رفتاری ناشایست نداشته باشد.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از زبان شعری پیچیده و مفاهیم عرفانی و اخلاقی عمیق، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل این متن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و مفاهیم عرفانی دارد که معمولاً در سنین پایین تر وجود ندارد.

شمارهٔ ۳۰۳ - و له ایضاً

ای در دعای جان تو اجرام یک زبان
وی در هوای مهر تو خورشید یک دله

در ظلمت حوادث عقل از برای خلق
افروخته ز رای تو صد گونه مشعله

از کوی آرزو بدر خانۀ کرم
کلکت کشیده باشد از انعام سلسله

رای تو و سپهر بهم شمع و شمعدان
دست نیاز و حلقۀ تو گوی و انگله

باما بوعده یی که نهادی وفا نمای
دانی که نیست رسم کریمان مماطله

چون من نخواهم و تو نیاری مرا بیاد
کاری بود درازتر از راه قافله

چون با تو از طریق مروّت من گدا
بر مردمی نهادم اساس معامله

چو با همه بزرگی و فرزانگی خویش
لایقق بود که این کنی اندر مقابله؟
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۲ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۴ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.