هوش مصنوعی:
شاعر خود را به چشمه‌ای تشبیه می‌کند که گاه در نظم و سخن مانند خورشید می‌درخشد. او از شرم آتشین طبع خود می‌گوید که در وجودش غرق می‌شود. همچنین اشاره می‌کند که سخنانش می‌تواند تلخی‌های دل را از بین ببرد، به ویژه اگر کسی عبارات او را در قالب شعر یا نوشته‌ای بیاورد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۳۰۸ - ایضا له
منم آن چشمۀ خورشید گاه نظم سخن
زشرم آتش طبعم غرق شود در خوی
ز دل برون کند آن تلخی که عادت اوست
بیاد لفظ من ار در پیاله ریزی می
زشرم آتش طبعم غرق شود در خوی
ز دل برون کند آن تلخی که عادت اوست
بیاد لفظ من ار در پیاله ریزی می
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۷ - ایضاً له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۹ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
