۲۲۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۰۸ - ایضا له

منم آن چشمۀ خورشید گاه نظم سخن
زشرم آتش طبعم غرق شود در خوی

ز دل برون کند آن تلخی که عادت اوست
بیاد لفظ من ار در پیاله ریزی می
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۷ - ایضاً له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۹ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.