هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به مقایسهی حالات خود با مخاطب میپردازد. او با وجود معزول بودن و بیکاری، خود را مانند قلمی میداند که علم را منتشر میکند، در حالی که مخاطبش مانند شمشیری تیز و خونخوار است. شاعر تأکید میکند که حالت او با مخاطب متفاوت است و در بیکاری هم سرافراز است، برخلاف مخاطب که در عمل سرافراز ولی در عزلت سرنگون میشود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و پیچیدهای مانند مقایسهی حالات روحی، عزت نفس، و انتقاد اجتماعی است که درک آنها به بلوغ فکری و تجربهی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعارههای ادبی مانند قلم و شمشیر برای مخاطبان کمسنوسال ممکن است قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۳۲۱ - وله ایضا
این همه سرکشی مکن بر من
گر چه معزولم و تو بر کاری
گر چه ماهر دوان دو کار گیرم
که کند مان خرد خریداری
حالت من خلاف حالت تست
تا مرا همچو خود نپنداری
من چو کلکم که نشر علم کند
تو چو شمشیر تیز و خون خواری
نسختی از نیام و مقلمه است
حالت ما به گاه بیکاری
تو بگاه عمل سر افرازی
سرنگون، گاه عزلت از خواری
من به عطلت درون سرافرازم
وز عمل باشدم نگونساری
گر چه معزولم و تو بر کاری
گر چه ماهر دوان دو کار گیرم
که کند مان خرد خریداری
حالت من خلاف حالت تست
تا مرا همچو خود نپنداری
من چو کلکم که نشر علم کند
تو چو شمشیر تیز و خون خواری
نسختی از نیام و مقلمه است
حالت ما به گاه بیکاری
تو بگاه عمل سر افرازی
سرنگون، گاه عزلت از خواری
من به عطلت درون سرافرازم
وز عمل باشدم نگونساری
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۰ - در مدح صدر قوام الملّة و الّدین ابراهیم بنداری گوید و به دمشق فرستد.
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۲ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.