هوش مصنوعی:
متن بالا بیانگر ناامیدی و اعتراض شاعر از پرسش‌های مکرر و بی‌فایده دیگران است. شاعر از این که مدام مورد سوال و عتاب قرار می‌گیرد خسته شده و می‌پرسد که دیگران واقعاً از او چه می‌خواهند. در نهایت، او اعلام می‌کند که چیزی از دیگران نمی‌خواهد و از آنها می‌خواهد که او را رها کنند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن اعتراضی و ناامیدی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳۴۳ - وله ایضا
صاحبا عدّت قیامت را
از من ممتحن چه می خواهی ؟
هر کس از گونه یی همی گوید
تو بگو خویشتن چه می خواهی ؟
هر زمانی عتابی آغازی
معنی این سخن چه می خواهی؟
کردی از پای من برون شلوار
بدرم پیرهن ، چه می خواهی؟
می کنی تو ز پیش دفع سؤال
ورنه زین مکروفن چه می خواهی؟
من نمی خواهم از تو هیچ، برو
ای مسلمان ز من چه می خواهی؟
از من ممتحن چه می خواهی ؟
هر کس از گونه یی همی گوید
تو بگو خویشتن چه می خواهی ؟
هر زمانی عتابی آغازی
معنی این سخن چه می خواهی؟
کردی از پای من برون شلوار
بدرم پیرهن ، چه می خواهی؟
می کنی تو ز پیش دفع سؤال
ورنه زین مکروفن چه می خواهی؟
من نمی خواهم از تو هیچ، برو
ای مسلمان ز من چه می خواهی؟
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۲ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۴ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
