هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ناتوانی زبان قلم در بیان حقایق و تشکر از نعمت‌های الهی سخن می‌گوید. همچنین به انتظار کشیدن برای وعده‌ای اشاره دارد که گویی یک عمر به طول می‌انجامد. در پایان، از لزوم کمک به کسانی که در سختی هستند و بی‌گناهند، صحبت می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین استفاده از استعاره و زبان شاعرانه ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۴ - وله ایضا
منعما شکرهای انعامت
بزبان قلم نیاید راست
دوش در انتظار وعدۀ تو
یک دم باشد زنیست تا هست
هر کرا لقمه در گلو گیرد
در کارش کن که بی گناهست
بزبان قلم نیاید راست
دوش در انتظار وعدۀ تو
یک دم باشد زنیست تا هست
هر کرا لقمه در گلو گیرد
در کارش کن که بی گناهست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵ - و قال ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
