هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان احساسات عمیق و عاشقانه می‌پردازد. شاعر از دردها و آرزوهایش سخن می‌گوید و از عشق و دل‌بستگی‌هایش یاد می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند رهایی، خدمت و آگاهی از حال دیگران نیز در آن دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'داغ جگر' و 'غم دلها' ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۶۶

زخم خار آرزوی آبله پا باشد
غنچه را غیر شکفتن چه تمنا باشد؟

به جز از سبحه ندیدیم ز دل راه به دل
ورنه بایست دلت را غم دلها باشد

تا بود قطع تعلق، سر پیوند کراست؟
ما و شمشیر تو، سوزن ز مسیحا باشد

سرفرازی چو درین بزم به خدمت گروست
صرفه شمع در آن است که برپا باشد

چه عجب گر دلت از حال دلم آگه نیست
صورت حال که در آینه پیدا باشد؟

تا ز مهر تو نیفتد به غلط ساده‌دلی
کاش داغ جگر لاله هم از ما باشد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.