هوش مصنوعی:
متن بالا بیانگر عجز و ناتوانی بنده در توصیف و ثنای پروردگار است و اشاره می‌کند که تنها خداوند است که می‌داند و می‌تواند خود را آنگونه که شایسته است توصیف کند. همچنین، به گفته‌ی پیامبر اسلام (ص) اشاره شده که ثنای خداوند را نمی‌توان شمرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و دینی عمیق است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از زبان ادبی و کهن ممکن است برای نوجوانان و بزرگسالان قابل‌درکتر باشد.
مناجات شمارهٔ ۱۵۱
الهی گرفتار آن دردم که داروی آنی، بندهٔ آن ثنایم که توت سزاوار آنی، من در تو چه دانم ؟ تو دانی. تو آنی که خود گفتی و چنانکه خود گفتی آنی، تو آنی که مصطفی(ص) گفت من ثنای تو را نتوانم شمرد و آن گونه که تو بر نفس خوییش ثنا گفتی.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۱۵۰
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۱۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
