هوش مصنوعی: متن بالا توصیفی شاعرانه از بهار و زیبایی‌های طبیعت است که در آن گل‌ها، غنچه‌ها، بلبل‌ها، ابرها، بادها و درختان به تصویر کشیده شده‌اند. این توصیفات با احساسات عاشقانه و روح‌بخش طبیعت همراه است و در نهایت به شادی و گذر عمر اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از زبان شاعرانه و مفاهیم عمیق‌تر مانند گذر عمر و فلسفه زندگی، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. کودکان ممکن است در درک کامل مفاهیم آن دچار مشکل شوند.

شمارهٔ ۳۳۰

باز گل دامن به دست عاشقان خود نهاد
غنچه لب بگشود و بلبل را به باغ آواز داد

ابر درهای عدن پیش گل و سوسن کشید
باد درهای چمن بر روی گلبویان گشاد

سرو ما بر کرد ناگه سر ز صحن بوستان
پیش او هر جا درختی بود بر پا ایستاد

گل حکایت کرد و سرو از نازکی و لطف بار
آب گریان آمد و در پای این و آن فتاد

در بهشت باغ خوش باشد می چون سلسبیل
خاصه از دست تان گلرخ حوری نژاد

هر بهاری را که هست ای دل حزانی در قفاست
خوش برآ روزی در چونگل بالب خندان وشاد

بر ورق دارد گل رنگین بخون این خط کمال
شاد زی چون عمر باد است ای برادر عمر باد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.