هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق و ستایش معشوق با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند کعبه و گل است. شاعر از ناز و لطف معشوق سخن می‌گوید و احساسات عمیق خود را با تصاویر شاعرانه مانند اشک و برگ گل بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۵۸۶

زهی چو کعبه ترا صد هزار سر بر در
ندیده از مژه سیل بار ما تر تر

نگفته نام لب ناز کت به جز جان جان
دوباره گفتمش ای عمر رایگان زرزر

ز ناز کی خط نو سر به پیچد از ریحان
نوشته بر ورق چهره اشک ما فرفر

کبود و سرخ برآید چو برگ گل از لطف
دلت به بر حجرالا سودست در مرمر

بهای بوسه که گفتی چه میدهی پرسید
ندیده لایق خاک درت به جز سر سر

روان روان ز دل ریش آنچه گفت کمال
به همسرى قد تو عار دارد از عرعر
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.