هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از شوق و عشق به معشوق سخن می‌گوید و از زیبایی‌های او مانند ابرو، غمزه، و خال یاد می‌کند. شاعر از دوری معشوق و ترس از شکستن دل می‌نالد و در نهایت به خلوت عاشقانه و ماندن در کنار معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۱۰۳۳

سالها گر بنویسم صفت مشتاقی
ماند از شوق تو صد ساله حکایت باقی

غایت ابرویش از دیده دلا حاضر باش
ترسمت بشکنی این شبشه که دور از طاقی

غمزهات هیچ فروداشت ز تیزی نکند
تا به آن زخمه نو در ره زدن عشانی

ای خوش آن مجلس خالی شده از مدعیان
مانده از می قدری باقی و آن لب ساقی

عمر باقی به جز این نیست که در خلوت انس
دست در گردن بار افکنی و الباقی

خال بر گوشه ابروی تو بی مکری نیست
نبود گوشه نشین بی حیل و زراقی

همه نقش خط و خال است به دیوان کمال
لیس الأ رقم العشق على اوراقی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.