هوش مصنوعی:
زاغ از روی حسادت به سلیمان شکایت می‌کند که هدهد دروغ گفته است. سلیمان از زاغ می‌پرسد که اگر هدهد واقعاً توانایی‌هایی که ادعا کرده را داشت، چطور در دام افتاده است. سپس سلیمان به هدهد اشاره می‌کند که او خود باعث ایجاد این مشکل شده است و از او می‌پرسد چرا دروغ می‌گوید.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم اخلاقی و تمثیلی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره و زبان شعر ممکن است برای کودکان زیر 12 سال کمی پیچیده باشد.
بخش ۶۷ - طعنهٔ زاغ در دعوی هدهد
زاغ چون بِشْنود، آمد از حَسَد
با سُلَیمان گفت کو کَژْ گفت و بَد
از اَدَب نَبْوَد به پیشِ شَهْ مَقال
خاصه خود لافِ دروغین و مُحال
گَر مَر او را این نَظَر بودی مُدام
چون ندیدی زیرِ مُشتی خاکْ دام؟
چون گرفتار آمدی در دامْ او؟
چون قَفَص اَنْدَر شُدی ناکامْ او؟
پس سُلَیمان گفت ای هُدهُد رَواست
کَزْ تو در اَوَّل قَدَحْ این دُرد خاست؟
چون نِمایی مَستی؟ ای خورده تو دوغ
پیشِ من لافی زنی، آن گَهْ دروغ؟
با سُلَیمان گفت کو کَژْ گفت و بَد
از اَدَب نَبْوَد به پیشِ شَهْ مَقال
خاصه خود لافِ دروغین و مُحال
گَر مَر او را این نَظَر بودی مُدام
چون ندیدی زیرِ مُشتی خاکْ دام؟
چون گرفتار آمدی در دامْ او؟
چون قَفَص اَنْدَر شُدی ناکامْ او؟
پس سُلَیمان گفت ای هُدهُد رَواست
کَزْ تو در اَوَّل قَدَحْ این دُرد خاست؟
چون نِمایی مَستی؟ ای خورده تو دوغ
پیشِ من لافی زنی، آن گَهْ دروغ؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۶۶ - قصهٔ هدهد و سلیمان در بیان آنک چون قضا آید چشمهای روشن بسته شود
گوهر بعدی:بخش ۶۸ - جواب گفتن هدهد طعنهٔ زاغ را
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
