هوش مصنوعی:
این متن به تفاوت‌های بین فصل‌ها و تأثیرات مختلف طبیعت بر زندگی و روح انسان می‌پردازد. باران بهاری باعث رشد و شادابی می‌شود، در حالی که باران پاییزی باعث پژمردگی و زردی می‌گردد. همچنین، متن به تأثیرات مختلف عناصر طبیعی مانند سرما، باد و آفتاب اشاره می‌کند و این که هر کدام تأثیر متفاوتی بر زندگی انسان دارند. در نهایت، متن به این موضوع اشاره می‌کند که در جهان غیب نیز انواع مختلفی از تأثیرات وجود دارد که می‌تواند سود یا زیان به همراه داشته باشد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم فلسفی و عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر دیده می‌شود.
بخش ۱۰۰ - تفسیر بیت حکم رضی‌الله عنه «آسمانهاست در ولایت جان کارفرمای آسمان جهان» «در ره روح پست و بالاهاست کوههای بلند و دریاهاست»
غَیْب را ابریّ و آبی دیگر است
آسْمان و آفتابی دیگر است
نایَد آن اِلّا که بر خاصان پَدید
باقیان فی لَبْسِ مِنْ خَلْقٍ جَدید
هست باران از پِیِ پَروَردگی
هست باران از پِیِ پَژمُردگی
نَفْعِ بارانِ بهارانْ بوالْعَجَب
باغ را بارانِ پاییزی چو تَب
آن بَهاری، نازْ پَروَردَش کُند
وین خَزانی، ناخوش و زَردَش کُند
هم‌چُنین سَرما و باد و آفتاب
بر تفاوت دان و سَررشته بیاب
هم‌چُنین در غَیْب انواع است این
در زیان و سود و در رِبْح و غَبین
این دَمِ اَبْدال باشد زان بهار
در دل و جان رویَد از وِیْ سَبزه‌زار
فِعْلِ بارانِ بَهاری با درخت
آید از اَنْفاسَشان در نیکْ‌بَخت
گَر درختِ خُشک باشد در مکان
عیبِ آن از بادِ جانْ‌اَفْزا مَدان
بادْ کارِ خویش کرد و بَروَزید
آن کِه جانی داشت، بر جانَش گُزید
آسْمان و آفتابی دیگر است
نایَد آن اِلّا که بر خاصان پَدید
باقیان فی لَبْسِ مِنْ خَلْقٍ جَدید
هست باران از پِیِ پَروَردگی
هست باران از پِیِ پَژمُردگی
نَفْعِ بارانِ بهارانْ بوالْعَجَب
باغ را بارانِ پاییزی چو تَب
آن بَهاری، نازْ پَروَردَش کُند
وین خَزانی، ناخوش و زَردَش کُند
هم‌چُنین سَرما و باد و آفتاب
بر تفاوت دان و سَررشته بیاب
هم‌چُنین در غَیْب انواع است این
در زیان و سود و در رِبْح و غَبین
این دَمِ اَبْدال باشد زان بهار
در دل و جان رویَد از وِیْ سَبزه‌زار
فِعْلِ بارانِ بَهاری با درخت
آید از اَنْفاسَشان در نیکْ‌بَخت
گَر درختِ خُشک باشد در مکان
عیبِ آن از بادِ جانْ‌اَفْزا مَدان
بادْ کارِ خویش کرد و بَروَزید
آن کِه جانی داشت، بر جانَش گُزید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۹۹ - قصهٔ سوال کردن عایشه رضی الله عنها از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم کی امروز باران بارید چون تو سوی گورستان رفتی جامه‌های تو چون تر نیست
گوهر بعدی:بخش ۱۰۱ - در معنی این حدیث کی اغتنموا برد الربیع الی آخره
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
